آزمون‌های ارزیابی

اگر خودتان یا یکی از اعضای خانواده تان برای ارزیابی روان شناختی ارجاع داده شوید، احتمالا تعدادی سوال در مورد آنچه باید انتظار داشته باشید، ذهنتان را مشغول می کند. ممکن است از قبل چیزهایی در مورد آزمون های روان شناختی شنیده باشید و از این که برای انجام این ارزیابی ها ارجاع داده شده اید، نگران و یا متعجب شده باشید.
آزمون های روان شناختی ممکن است مبهم و اضطراب زا به نظر برسند اما در واقع برای کمک به شما طراحی شده اند. ارزیابی و آزمون روانشناختی از جهات زیادی، مشابه ارزیابی های پزشکی است. اگر بیماری علائم جسمی داشته باشد، پزشک ممکن است برای تشخیص عامل ایجادکننده این علائم، آزمایش خون، سونوگرافی و … را توصیه کند. نتایج ارزیابی ها به اجرای برنامه درمانی کمک خواهد کرد.

آزمون گرفتن شامل استفاده از آزمون های رسمی مانند پرسشنامه ها یا فهرست هاست. این آزمون ها غالبا به عنوان آزمون های بهنجار شناخته می شوند. این بدین معناست که مراجع در مقایسه با جمعیت عمومی سنجیده می شود. این آزمون ها توسط پژوهشگران ایجاد شده اند و اثربخشی شان برای ارزیابی یک ویژگی یا اختلال به تایید رسیده است.

ارزیابی های روانشناختی نیز هدف مشابهی را دنبال می کنند. روانشناسان از آزمون ها برای اندازه گیری و مشاهده رفتار مراجع به منظور رسیدن به یک تشخیص و راهنمایی برای درمان استفاده می کنند. روانشناسان آزمون ها را به دلایل مختلفی به کار می برند. برای مثال زوج هایی که برای مشاوره پیش از ازدواج مراجعه می کنند،  ممکن است در ارزیابی های مختلفی برای تشخیص سبک های ارتباطی، نیازهای اصلی، ویژگی های شخصیتی و … شرکت کنند. در صورتی که این زوج مشکلاتی در رابطه شان داشته باشند، گزارش این آزمون ها به روان شناس کمک می کند تا تشخیص دهد مشکل از کجا ناشی می شود و بدین ترتیب با شناخت عامل مشکل ساز، برنامه ای را به منظور درمان و تغییر چرخه ی مشکل تنظیم کند.

آزمون های روانشناختی انواع مختلفی دارند و هر کدام برای منظور خاصی به کار می روند. روانشناسان مجموعه خاصی از آزمون ها و ارزیابی ها را برای هر یک از مراجعان به کار می برند و این آزمون ها صرفا توسط روانشناسان بالینی می توانند اجرا شوند که در زمینه اجرا و تفسیرشان، آموزش دیده اند. بعضی روانشناسان صرفا روی ارزیابی مراجعان متمرکز می شوند و سپس مراجعان را به روان درمانگران ارجاع می دهند. از سوی دیگر ارزیابی ممکن است توسط همان روانشناسی انجام شود که بعدا کار روان درمانی مراجع را انجام می دهد. در هر صورت فرایند ارزیابی به درمانگر کمک می کند درمانی را انتخاب کند که متناسب با نیازهای خاص مراجعش باشد.