وقتی ساعت دل با ساعت دیواری هم‌کوک نیست...

یک ساعت چقدر طول می‌کشد؟

فردی ممکن است هنگام گفتگویی دلچسب با یک دوست، یک ساعت را کمتر از ده دقیقه بپندارد.
همان یک ساعت در انتظار یک پیام مهم، ممکن است در نظرش ساعت‌ها به طول بیانجامد.
این یک تجربهٔ عمیقاً انسانی است و اشاره به همان "ساعت درونی" ما دارد که سرعتش را لزوماً از عقربه‌های بیرونی نمی‌گیرد.

تنظیمات اولیه‌ٔ ساعت ما: احساس امنیت

ادراک ما از زمان، یک حس ذاتی و ثابت نیست؛ بلکه در بستر نخستین روابط انسانی‌مان، شکل می‌گیرد و آموخته می‌شود.
ساعتی روانی در درون ما وجود دارد که عقربه‌هایش را کیفیتِ دلبستگی ما در کودکی به حرکت در می‌آورد.

در آغوش امنیت و ثبات

کودکی که در محیطی قابل‌پیش‌بینی و پاسخگو رشد می‌کند، می‌آموزد که جهان دارای تداوم و ریتم است. او می‌فهمد که نیازهایش برآورده خواهند شد، حتی اگر با تأخیر همراه باشد. این تجربه، ظرفیت صبر و انتظار امیدوارانه را در او پرورش می‌دهد. زمان برای چنین فردی احتمالاً همچون رودی آرام و پیوسته است که از گذشته به آینده‌ای قابل‌اعتماد جریان دارد.

وقتی زمان از ریتم می‌افتد...

اما اگر "انتظار" در گذشته با اضطراب یا عدم قطعیت گره خورده باشد، ساعت درونی ما متفاوت کار می‌کند.
در لحظات تنهایی، ممکن است زمان به شکلی طاقت‌فرسا کُند بگذرد و در مواجهه با آینده به جای امید، نگرانی را تجربه کنیم. آنگاه احتمال دارد فقط به روی تجربه‌های اینجا و اکنونی تمرکز کنیم که تنها برای بقایمان ضروری‌اند؛ به طوری که دیگر زمان درونی‌مان یک جریان ممتد نباشد، بلکه مجموعه‌ای از لحظاتِ گسسته، فوری و اضطراب‌آور باشد.

قطب‌نمای احساسات ما

فراتر از گذشته، هیجاناتِ هر لحظه‌ٔ ما، سرعت این ساعت را تغییر می‌دهند.
شادی و تجربهٔ غرقگی، عقربه‌ها را به پرواز درمی‌آورند اما ترس و اندوه، اغلب به پاهای زمان وزنه می‌بندند.
ساعت درونی ما معمولاً بازتابی از حالات درونی ماست و به جای نادیده گرفتنش، شاید بتوان به روایت‌هایش گوش داد.

آشتی با زمانِ شخصی خود

درک کردنِ ریتمِ منحصربه‌فردِ زمانِ خود، می‌تواند فرآیندی برای شناخت بخش‌هایی از خودمان باشد.
این فرصتی است تا ببینیم چه چیزهایی در زندگی به ما احساس سرزندگی و حضور در لحظه می‌دهند و چه چیزهایی ما را در گذشته یا آینده‌ای نامعلوم، در بند می‌کشند.

شاید لازم نباشد ساعت درونی خود را کاملاً "اصلاح" کنیم. شاید تنها نیاز باشد به آن آگاه شویم و مشفقانه آن را در مواقع نیاز با ساعت بیرونی هماهنگ کنیم.

به نظرتان امروز، ساعت درونی شما چه چیزی را به شما یادآوری می‌کند و چه پیامی درباره نیازها یا عواطف‌تان برای شما دارد؟