برنده خرس طلایی برلین و نامزد اسکار فیلم خارجی (مجارستان)

کارگردان: ایلدیکو اینیدی

بر جسم و روح درام عاشقانه ای است که به طور موازی در دو دنیای واقعیت (استعاره ای از جسم) و خیال (استعاره ای از روح) روایت می شود. از دیدگاه روانکاوی فیلم به نوعی نشانگر محدودیت های ما در ارضای آرزوها و خواسته هایمان در دنیای واقعی و از بین رفتن این محدودیت­ها و قید و بندها در عالم رویاست. یکی از ویژگی­هایی که روایت فیلم را ممتاز می کند، نحوه شخصیت پردازی است که از زبان و نگاه دیگران می توانیم در مورد شخصیت ها قضاوت کنیم. اگر بخواهیم از دیدگاه روانشناسی این ویژگی را عمیقتر بررسی کنیم نظریه ی ذهنی­سازی معتقد است که ذهنی­سازی یعنی دیدن خودمان از بیرون و دیدن دیگران از درون. در این فیلم می توانیم دنیای درونی ماریا را با تاثیری که طرز ایستادن، نگاه کردن، رفتارها و بیانش بر دنیای بیرونی (اطرافیانش) می گذارد، بشناسیم؛ در جریان فیلم  شاهد صحنه­های متعددی از دیالوگ اطرافیان در مورد شخصیت ماریا هستیم. سکانس­ هایی از ارتباط و دلبستگی زیاد ماریا به اشیا، ناتوانی او در برقراری ارتباط با اطرافیان، یادآوری­های معجزه آسای او از جزئیات نشان از آن دارد که شخصیت اصلی این فیلم در دنیایی اوتیستیک زندگی می کند. اختلالی که ویژگی اصلی آن ناتوانی در برقراری ارتباط است. اما این فیلم به زیبایی نشان می دهد که چگونه همه ی ما به صرف انسان بودنمان به رابطه نیاز داریم. همانطور که نظریات روانشناسی به ویژه نظریه دلبستگی بارها بیان کرده اند نیاز اصلی ما انسان­ها، از گهواره تا به گور، نیاز به رابطه است و اوتیسم یا هیچ اختلال دیگری نمی تواند نافی این نیاز باشد. و در نهایت قرار گرفتن در رابطه و ارضای نیاز دلبستگی است که می تواند ماریا و آندره را از دنیای بی روح و یخ زده شان بیرون بکشد و لبخندی بر چهره­ی مخاطب بنشاند...

بر جسم و روح ارزش دیده شدن دارد، تجربه اش را از دست ندهید...