نماشا نقاشی (گالری نقاشی)
مرکز روانشناسی هیلان
پسر انسان
نقاش: رنه مارگریت
سبک هنری: سوررئالیسم
نام اثر: پسر انسان Le Fils de l'homme
پسر انسان، شناختهشدهترین اثر نقاش سورئالیست، رنه مارگریت است. این نقاشی در سال ۱۹۶۴ پس از درخواستهای فراوان از نقاش برای خلق پرترهای از خود به تصویر درآمد. این اثر یکی از معروفترین آثار رنه مارگریت و همچنین یکی از مبهمترین آنها به شمار میآید.در تصویر، مردی با لباس رسمی همراه با یک کلاه لبهدار در مقابل دیواری کوتاه ایستاده است که در پشت آن هوای ابری و دریا به چشم میخورد. تا اینجا همه چیز عادی است غیر از اینکه صورت مرد با یک سیب سبز معلق پوشانده شده که البته با کمی دقت بخشی از چشمان او را میتوانیم بینیم.
در چندین مورد از نقاشیهای رنه مارگریت این صورت پوشانده دیده میشود که میتوان آن را متأثر از مرگ مادرش دانست؛ وقتی مارگریت ۱۳ سال داشت، مادرش خود را در یک رودخانه غرق کرد و وقتی او را پیدا کردند پارچهای صورت او را پوشانیده بود. به نظر میرسد این خاطره تأثیر خود را در ذهن آن پسر ۱۳ ساله به جای گذاشته است.همچون آثار دیگر این نقاش، این اثر هم به طور عامدانهای مبهم است، او میخواهد مخاطب اثرش را به کاوش در ذهنش وادارد و نمیخواهد تنها یک لذت زودگذر را در اختیارش قرار دهد. همین دیدگاه باعث شده این اثر تفکربرانگیز، جذاب شود گویی که مخاطب هم سعی دارد از این فضای به ظاهر ساده و تمام خطوط نقاشی لایه به لایه، پی به درونیات و رازهای پنهان آن ببرد؛ شاید چیزی شبیه فرآیند روانکاوی.
رنه مارگریت در توضیح این اثر میگوید: "هر چیزی که ما میبینیم چیز دیگری را پنهان میکند، ما همیشه کنجکاویم ببینیم چه چیزی توسط آنچه که میبینیم پنهان شده است، اشتیاقی برای درک آنچه که پنهان شده که آن چیز قابل رؤیت به ما نشانش نمیدهد وجود دارد. این اشتیاق میتواند شکل یک احساس کاملاً شدید؛ تعارضی بین امر پنهانشده و آنچه که در حال حاضر قابل رؤیت است را به خود بگیرد". این امر نهفته میتواند احساسات ما باشد که خیلی وقتها از خودمان و دیگران پنهان است، شاید لبخندی باشد که روی غمی عمیق را میپوشاند و یا یک نقاب بیتفاوتی که بر آشفتگی روان ما سایه میاندازد یا شعله خشمی که در زبان انکار میشود.
تداوم حافظه
ساعتهایی در حال ذوب شدن بر روی یک ساحل شنی، صخره و سکویی و شاخه خشکیده¬ی درخت، صحنهای تاریک و دلگیر، ساعتی که در حال جویده شدن به وسیله مورچهها است و موجودی بیشباهت به آنچه تاکنون دیدهایم، هیچ چیز در این نقاشی منطقی به نظر نمیرسد، شبیهترین حالت به رویا، جایی که تمام ساعت ها ذوب میشوند و زمان معنای خود را از دست میدهد. دالی اثرش را رویای نقاشی شده وصف میکند.
مکان و افراد و اشیا در رویا سرجای خود قرار نمیگیرند، دقایق در رویا معنای خود را از دست میدهند، ساعتی از خواب در نظرمان مانند سال به درازا میکشد، این ساعتهای تغییر شکل داده شده، گذر بیربط زمان را در رویایمان نشان میدهند.
فراتر از زمان، احساساتی که در بیداری به سخن در نمیآیند، تمایلاتی که بازداری میشوند و آرزوهایی که به واقعیت نمیپیوندند، خشمهایی که فروخورده میشوند و عشقهایی که بروز داده نمیشوند، همه و همه مجالی در رویا برای خودنمایی پیدا میکنند.
ذهن ما
سبک نقاشی: دریافتگری یا امپرسیونیسم جادویی
نام اثر: ذهن ما
آثار لینسای رپ بازگوکننده ی قدرت زنان با الهام از الهه های اسطوره ای دریایی است.
انسان مدرن
سبک هنری: نئو کلاسیک، اکسپرسیونیسم انتزاعی و هنر پاپ
به اعتقاد کریس هنر ابزاری برای راه رفتن با کفش دیگران است. او در تلاش است که دنیای درونی انسان مدرن را در آثارش به تصویر بکشد.
دختر کتابخوان
سبک هنری: کوبیسم و امپرسیونیسم
نام اثر: دختر کتابخوان
زندگی هنری پیکاسو به دورههای مختلفی تقسیم می شود و شاید هیچ هنرمندی به اندازه او تنوع محتوا و سبک نداشته باشد. دوره های مختلف هنری پیکاسو نمایانگر تغییرات دنیای درونی این نقاش بزرگ است. این نقاشی در دوره رز یا صورتی ترسیم شد. در این دوره (1904-1906) او شادتر بود و محتوای سوگوارانهای که در نقاشی های دوره آبیاش مشهود بود، در این دوره رنگ باخته بود.
سری در نمای سه گانه
سبک هنری: کوبیسم
نام اثر: سری در نمای سه گانه
این نقاشی در سال 1907 توسط پیکاسو ترسیم شد و به عنوان یکی از بهترین آثار پیکاسو در طی این سالها شناخته می شود. این نقاشی یکی از نقاشی های دوره آبی پیکاسو شناخته می شود که سایه روشن آبی و حاشیه ی تاریک آن نمایانگر فقر و سختی زندگی در آن سالها و فرسودگی و رنج درونی هنرمند بوده است.
انزوا
سبک هنری: کوبیسم
تقریبا هر اثری که توسط این دو برادر نقاشی شده، پرتره ای با چهره خالی است در حالی که هیچ وقت علت آن را نگفته اند. آنها از نقاشی هایشان برای ارتباط با دنیای بیرون استفاده می کنند. در واقع این دو برادر عجیب حدود چهل سال است که در انزاوی خود ساخته شان زندگی می کنند و از طریق نقاشی هایشان سخن می گویند. این نقاشی آنها به مجموعه ی آسیب های روانی به روایت هنر تعلق دارد
مادر
سبک هنری: اکسپرسیونیسم انتزاعی
نام اثر: مادر
این نقاشی در سال ۲۰۱۴ توسط گراهام مک گیورن ترسیم شد. نقاشی ها و آثار مک گیورن غالبا از باروک، اکسپرسیونیسم انتزاعی و امپرسیونیسم الهام گرفته است. او معمولا چهره ی روزانه ی اعضای خانواده و پرتره های شخصی اش را ترسیم می کند
دو پرتره دورا
نقاش: پابلو پیکاسو (Pablo Picasso)
سبک هنری: سوررئالیسم
نام اثر: دو پرتره دورا
دورا زنی بود که پیکاسو در سال 1936 ملاقاتش کرد. دو پرتره دو شخصیت متمایز یا دو وجه متفاوت شخصیتی دورا را نشان می دهد و این یک انقلاب هنری برای زمانه پیکاسو به حساب می آید. استفاده از خطوط در نقاشی های پیکاسو به شدت متداول بود و در این نقاشی نیز خط ها نقش مهمی را بازی می کنند. دورا یکی از معشوقه های پیکاسو در سالهای 1936 تا 1943 بود و به خاطر شخصیت لطیفش پیکاسو او را «زن گریان» می نامید.