بعد از اینکه عزیزی را از دست می‌دهید، ممکن است برای روزها، هفته‌ها و ماه‌ها، صبح‌هنگام با غم‌ و اندوهی سنگین بر دل از خواب بیدار شوید.  سنگینی غریبی بر قفسه سینه‌تان احساس می‌کنید حتی قبل از اینکه ذهن هشیار شما به یاد بیاورد که فقدانی را تجربه کردید.

مرگ اعضای خانواده، دوستان و نزدیکان می‌تواند به قدری ویرانگر باشد که تمام جهت‌گیری شما را در زندگی تحت‌تأثیر خود قرار دهد. گاه نحوه واکنش ذهن و بدنتان به این فقدان، شما را گیج می‌کند. هیچ راه نادرستی برای پاسخ به این فقدان و سوگواری وجود ندارد و شما هیچ‌گاه نباید واکنش خود را به این مسأله قضاوت کنید. برای اینکه بتوانید با این سوگ بهتر کنار بیایید دانستن این سه چیز به شما کمک خواهد کرد:

1. سوگ و اندوه یک فرآیند سالم و ضروری است

اولین چیزی که در مورد سوگ باید بدانید این است که شما نمی‌توانید آن را متوقف کنید و در واقع نباید هم سعی بر متوقف ساختن آن کنید. از دست رفتن عشق دردناک است و این یک حقیقت تلخ است. تلاش برای اجتناب از این فرآیند فقط باعث طولانی شدن و بیشتر شدن رنج شما می‌شود. تا زمانی که نتوانید هیجان‌های مربوط به فقدان را پردازش کنید، این هیجانات در ذهن و بدن شما حبس خواهند شد.

اجازه دهید گاه احساساتتان شما را در بر بگیرند، زمانی را با آنها بنشینید و بی‌قضاوت و با پذیرش، در آنها تأمل کنید. اگر چه ممکن است تصور کنید که با این کار احساساتتان در شما و در اعماق وجودتان برای همیشه باقی خواهند ماند اما اینطور نیست. پردازش احساسات باعث می‌شود از شدت آنها کاسته شده و درد کمتری برایتان به همراه داشته باشد.

2. با گرامی داشتن و جایگزین‌کردن آنچه که از دست داده‌اید، تاب‌آوری ایجاد می‌کنید

زمانی که یکی از عزیزانتان فوت می‌کند، چیزهای زیادی را در آن واحد از دست می‌دهید: آن فرد را، رابطه‌تان با او را، شیوه زندگی‌تان همراه او، برنامه‌هایتان به همراهش و خیلی چیزهای دیگر. جایگزین کردن چیزهایی که در چنین موقعیتی از دست داده‌اید فوراً اتفاق نمیافتد و راحت هم نخواهد بود، اما ضروری است. زندگی شما ارزش آن را دارد که بهترین باشد با وجود اینکه کسی که دوستش دارید دیگر با شما نیست.

این جایگزین کردن به معنای فراموش کردن آن فرد نیست بلکه به معنای جایگزینی نقشی است که آن فرد برای شما به عنوان یک دوست، شریک و یا راهنمای زندگی ایفا کرده است. مستلزم آن است که بتوانید به معنای واقعی برای آن فرد سوگواری کنید، از نیازهایتان آگاه باشید و تمایل داشته باشید که از دیگران برای ارضا این نیازها کمک بگیرید. شفقت و صبوری به شما کمک می‌کند که این راه را آسان‌تر پیش ببرید.

3. فقدان آموزه‌ای هرچند تلخ برای درک ارزش زندگی است

مرگ به ما می‌آموزد که هر لحظه ارزشمند است، باید زندگی کنیم، عشق بورزیم و بدانیم که ممکن است فرصت محدودی داشته باشیم. این درک به ما کمک می‌کند انتخاب‌های بهتر و تجربه متفاوت‌تری از زندگی داشته باشیم. از دست دادن هر فردی در زندگی فرصتی برای عمق بخشیدن به ارتباط‌های کنونی و یا ایجاد رابطه‌های جدید است و می‌تواند شما را به کشف راه‌های جدیدی برای رسیدن به عشق و پذیرشی که به آن نیاز دارید برساند. بسیاری از افراد می‌گویند که بعد از دست دادن عزیزانشان باتأمل‌تر، با عشق‌تر و دلسوزتر شده‌اند.

با خاطرات، عشق و تجربه زیسته شما، فردی که از دست دادید واقعاً از دست نرفته است، آنها هنوز هم با شما هستند چون زمانی با شما بوده‌اند و اثری از خود در شما جای نهادند؛ آنها بخشی جدانشدنی از شما هستند و همراه با زندگی شما در شما جاری هستند و شما با داشتن فرصتی برای زندگی بهتر، یاد آنها را روشن و سبز نگاه خواهید داشت.