قبل از هرچیز شاید باید مفهوم «تربیت» را روشن‌تر بیان کنیم. آیا تربیت به معنای وضع قوانینی است که اگر فرزندمان به آنها عمل نکرد، با عواقبی مثل محرومیت یا جریمه روبرو می‌شود؟

یا تربیت می‌تواند معنای گسترده‌تری هم داشته باشد و تمام روابط و رفتارهای والدین با کودک را شامل شود؟

درست است که شیوه‌های تربیتی و ارتباط با کودک در سنین پایین متفاوتند، اما کودکان زیر سه‌سال هم مانند هر سن دیگری توانایی این را دارند که در مورد قوانین،حد و مرزها و محدودیت‌های دنیای پیرامون بیاموزند و آنها را برای تنظیم رفتار خود و تعامل با دنیای اطراف، درونی سازی کرده و بکار بگیرند.

تربیت یعنی آموزش و پروراندن ظرفیت ها و مهارتهای جدید

هدف از تربیت صرفا آموزش انجام کارهای درست و یا منع از کارهای نادرست نیست بلکه ایجاد مهارتها و انعطاف پذیری در مواجهه با شرایط چالش برانگیز همچون ناکامی، درماندگی، جریحه دار شدن احساسات یا مواجهه با مانع بر سر راه امیال ماست و کودکان از سنین پایین به والدینی توانا، دانا و مهربان برای یادگیری نیاز دارند.