مربی مهد گفت بچه‌م بیش‌فعاله...
(یک برداشت اشتباه یا نشانه‌ای جدی؟)
گاهی والدین برای اولین بار از زبان مربی مهد یا معلم فرزندشان می‌شنوند:
« کودک شما بیش‌فعال است!»
این جمله می‌تواند نگرانی‌های زیادی را برای والدین را ایجاد کند، به‌ویژه وقتی کودک رفتارهایی مثل پرتحرکی، بی‌قراری یا حواس‌پرتی نشان می‌دهد.
اما آیا هر کودک پرجنب‌وجوشی، مبتلا به بیش‌فعالی است؟
واقعیت این است که بین انرژی طبیعی دوران کودکی و اختلال نقص توجه/بیش‌فعالی (ADHD)، تفاوت‌های مهمی وجود دارد.
بیش‌فعالی یک اختلال عصبی‌تحولی است که با دو گروه علامت اصلی شناخته می‌شود: بی‌توجهی و بیش‌فعالی-تکانشگری.
این علائم باید فراگیر، مزمن و مخرب باشند تا تشخیص‌پذیر باشند.
کودک بیش‌فعال تقریباً در تمام موقعیت‌ها:
• نمی‌تواند آرام بنشیند و دائماً در حال حرکت و بی‌قراری است.
• در تمرکز کردن و دنبال کردن دستورالعمل‌ها مشکل دارد.
• ممکن است چند کار را به طور همزمان شروع کند و هیچ‌کدام را به پایان نرساند.
• زیاد صحبت می‌کند و برای او کار سختی است که منتظر تمام شدن حرف دیگران بماند.
• با هر صدا یا محرکی حواس او پرت می‌شود و دوباره متمرکز شدن برای او سخت است.
• فراموش‌کاری و گم کردن وسایل اتفاقی است که مدام برای او می‌افتد.
اما کودک پرانرژی:
• تا اندازه‌ای می‌تواند خود را با شرایط محیط هماهنگ کند.
• اگر به او راهنمایی و کمک شود می‌تواند آرام و متمرکز بماند.
• در تمرکز و به یاد آوردن اطلاعات مشکل زیادی ندارد.
از طرفی، بسیاری از رفتارهایی که به اشتباه نشانه ADHD تصور می‌شوند، ممکن است ناشی از این موارد باشد:
اضطراب
مشکلات خواب
مشکلات پردازش حسی
اختلال یادگیری
سبک تربیتی نامناسب
یا حتی انرژی طبیعی کودک
✅ نشانه‌هایی که مربی یا معلم در محیط آموزشی مشاهده می‌کند، می‌تواند کاملاً معتبر و ارزشمند باشد؛ چون بسیاری از رفتارهای کودک، تنها در جمع همسالان یا موقعیت‌های ساختارمندی مثل کلاس درس خود را نشان می‌دهند.
اما مهم است که چنین هشدارهایی را با نگرانی زیاد یا واکنش‌های شتاب‌زده پاسخ ندهیم.
📌 تشخیص دقیق اختلالاتی مثل بیش‌فعالی، اختلال یادگیری و ... تنها با ارزیابی تخصصی و جامع توسط روان‌شناس یا روان‌پزشک کودک ممکن است.
📌 بدون این ارزیابی‌ها، برچسب زدن به کودک می‌تواند به رشد روانی و خودپنداره او آسیب بزند و اضطراب زیادی را به والدین تحمیل کند.
بنابراین اگر نگران رفتاری هستید که معلم یا مربی به آن اشاره کرده، بهتر است این نگرانی را جدی بگیرید؛ اما از مسیر درست و علمی آن را پیگیری کنید.
آیا شما هم با این موقعیت یا تجربه مواجه شده‌اید؟
آیا تا به حال درگیر تشخیص‌هایی شده‌اید که بعداً نادرست از آب درآمده‌اند؟
تجربه شما از این موقعیت‌ها چه بوده؟
شما چه واکنشی در این موقعیت‌ها دارید؟
آخرین مطالب
مطالب پربازدید
خبرنامه ایمیلی ما را دنبال می‌کنید؟
Please make sure that AcyMailing is installed and activated.
