خواندنی‌ها

عنوان کتاب: درمان مبتنی بر ذهنی‌‌سازی برای کودکان رویکردی کوتاه‏‌مدت

نویسنده: نیک میجلی، کارین انسینک، کارین لیندکویست، نورکا مالبرگ، نیکول مولر

مترجم: پریسا سادات سید موسوی، فاطمه رئیسی، فاطمه ابراهیمی ناشر: انتشارات ارجمند

درمان مبتنی بر ذهن‌سازی (MBT) موجب ارتقاء توانایی مراجعان در تفسیر معنای رفتار دیگران با توجه به حالات روانی زیربنایی و نیت آنها، و همچنین افزایش ظرفیت مراجعان در درک تأثیر رفتارهای خود بر دیگران می‌شود. این کتاب، نخستین کتاب جامع بالینی راهنمای روان‌درمانی بر مبنای رویکرد ذهن‌سازی برای کودکان 5 تا 12 ساله می‌باشد که دارای مشکلات رفتاری یا هیجانی شامل اضطراب، افسردگی یا مشکلات ارتباطی هستند. این کتاب با معرفی مفهوم ذهن‌سازی و اهمیت آن، تحول این ظرفیت در کودکی آغاز شده و سپس در فصل‌های بعدی فرایند اجرای درمان فشرده مبتنی بر ذهن‌سازی برای کودکان شامل فرایند ارزیابی، فرمول‌بندی بر‌مبنای روش‌های ذهن‌سازی، موضع درمانگر و روند درمان و خاتمه آن توضیح داده شده است. این رویکرد برگرفته از اصول روانکاوی کلاسیک می‌باشد اما این اصول با یافته‌های نظریة دلبستگی و مطالعات تجربی ذهن‌سازی یکپارچه شده است. برای درک بهتر مفاهیم و روش‌ها، مثال‌های کاربردی ارائه شده و در انتها شرح کاملی از روند کار با یک کودک توضیح داده شده است. این کتاب توسط پیشگامان و متخصصان حیطة درمان ذهن‌سازی برای کودک نگاشته شده است.


لینک خرید این کتاب

دیالوگ بستر زایش کوچکترین و بزرگترین رویدادهای زندگی ماست. ما برای مهم ترین اتفاقات زندگی‌مان سراغ دیالوگ می‌رویم.
هیلان برای ما یکی از این مهم‌ترین‌ها بود! بر سر نامش بارها و بارها حرف زدیم، با نزدیکان، عزیزان، دانشجویان و...
هیلان از دل دیالوگ‌های کلاس درس‌مان زاده شد، نامی کُردی به معنای آشیانه امن. امنیت همان حسی است که در اینجا برای تحققش با تمام وجودمان تلاش می‌کنیم.
در این ۳ سال با همراهی و تلاش تمامی دانشجویان، مراجعین، روان‌درمانگران، اعضای کادر اداری و همه‌ی همراهان عزیزمان این امر مهم تحقق یافت و بهترین تجربه‌ها را بدست آوردیم.
اکنون مرکز روانشناسی هیلان در دو زیر مجموعه‌ی (آکادمی هیلان و گروه خانواده و کودک) در کنار شما خواهد بود.

 ویدیو معرفی هیلان از مهر سال 1397 تا 1400 و در پایان یک آیتم جذاب و خنده‌دار ببینید :)

آنلاین شدن دوره‌ها پس از کرونا ما را بر آن داشت که به رویکردی در آموزش آنلاین بیاندیشیم تا بیشترین کیفیت را تسهیل کند. پس از بررسی فراوان به رویکرد کلاس معکوس رسیدیم که در آن آموزش در دو مرحله انجام می‌شود. برای آشنایی با این رویکرد و مراحل آن می‌توانید ویدئوی زیر را مشاهده کنید و برای آگاهی از تجربه دانشجویانی که با این رویکرد آموزش دیده‌اند به هایلایت بازخورد دوره‌ها (۱ و ۲) در اینستاگرام مرکز روانشناسی هیلان مراجعه کنید. در صورت داشتن سوال در این زمینه می‌توانید با ما در ارتباط باشید.

آموزش آنلاین بخش جدایی ناپذیری از زندگی امروز ماست. آموزشگاه آنلاین مرکز روانشناسی هیلان نیز بنا به درخواست تعداد زیادی از مخاطبین ما و با هدف برگزاری دوره‌های عمومی، تخصصی و رایگان روانشناسی راه‌اندازی شد.

مرکز روانشناسی هیلان با حضور اساتید و درمانگران حوزه روانپویشی، روان‌تحلیلی، دلبستگی و منتالیزیشن در سال ۱۳۹۷ تاسیس شد. هدف اصلی ما ایجاد فضایی برای تجربه امنیت و ارتقای سلامت هیجانی بود.
خدمات اصلی ما به دو حوزه آموزش و روان‌درمانی تقسیم می‌شود و در این بخش‌ها اهداف زیر را دنبال می‌کنیم:
۱. ارائه خدمات روز روانشناسی از جمله ارزیابی روانشناختی از طریق مصاحبه عمیق شخصیت (SWAP)، مصاحبه دلبستگی و آزمون‌های روانشناختی دوره‌های مختلف سنی برای ارائه خدمات درمانی دقیق و متناسب با تشخیص
۲. درمان مشکلات و اختلالات دوره‌های مختلف سنی از طریق رویکردهای روانپویشی، روان‌تحلیلی، و دلبستگی و منتالیزیشن.
۳. ارائه دوره‌های آموزش تخصصی به منظور آموزش قدم به قدم نسل بعدی روانشناسان حرفه‌ای
۴. ارائه‌ی آموزش‌های روانشناختی عمومی متناسب با نیازها و دغدغه‌های دوره‌های مختلف سنی

عنوان کتاب: گریز از آزادی
نویسنده: اریک فروم
مترجم: عزت الله فولادوند
انتشارات مروارید
گردآورنده: مهدی سیفی

کتاب گریز از آزادی دادخواستی است که عناصر مخالف با رشد و پرورش انسان و انسانیت را به پای محاکمه می‌کشد و از آنجا که نخستین شرط اعتلای آدمی، کوشش اصلی آن برای رسوا کردن دشمنان آزادی است. فروم در این کتاب سعی دارد بر پایه روابط، عوامل روانی و اجتماعی آزادی را تعریف و کیفیات آن را مشخص و موانع آن را ذکر کند.
از نظر فروم، آزادی جزئی از مسئله‌ی کلی روابط شخص با دیگران و اجتماع است. وقتی به مرحله‌ای از عمر رسیدیم که علایق نخستین میان کودک و والدین کم‌کم می‌گسلد و سیر تعیین و تشخص شروع می‌شود و باید رفته‌رفته در برابر جهان و حوادث تنها بایستیم دو راه پیش پا داریم:

یا اینکه برای اجتناب از تنهایی و ناتوانی به دیگران تسلیم شویم و زمام اختیار در کف آنان بگذاریم تا هم از مسئولیت تصمیم برهیم و هم احساس ایمنی کنیم یا با عشق و کار خلاق و خودانگیخته با جهان و جهانیان مرتبط شویم و بر موجودیت آنان به دیده‌ی احترام بنگریم؛ ولی فردیت خویش را نیز از دست ننهیم. بیماری انسان عصر ما به تشخیص فروم ناشی از انتخاب راه اول است. قدرت‌هایی که به خاطر رفع ناتوانی و ناایمنی بدان‌ها پناه می‌بریم یا از آن افراد یا متعلق به مؤسسات و نهادهای جامعه است؛ ولی به‌هرحال اگر ماهیتشان چنان باشد که میان آن‌ها و هدف رشد و پرورش فردی انطباق به وجود نیاید، معنای این تسلیم جز گریز از آزادی و آلت قرار گفتن و تنهایی و ناتوانی بیشتر چیزی نخواهد بود. فروم به حالتی که پس از گسستن علایق اولیه به وجود می‌آید و موجد احساسات تنهایی و ناتوانی است، «آزادی منفی» نام می‌دهد و در آن به چشم برزخی می‌نگرد که به‌هرحال باید از آن رخت کشید و یا به «آزادی مثبت» رسید و نیرومند و مستقل با مردم و طبیعت ارتباط یافت و یا سر به درگاه صاحبان قدرت نهاد و ضعف و ناایمنی را به دست فراموشی موقت سپرد.

عیب کار آن است که قدرت‌ها همیشه نیز حالت خصمانه ندارند. بسا برافتادن صورت‌های واضح قدرت از قبیل حکومت‌های استبدادی و سلطه‌ی بی‌چون‌وچرای مذاهب، مردم بدین پندار دل‌خوش شدند که دیگر آزادند و آنچه می‌خواهند می‌اندیشند و می‌گویند و می‌کنند؛ ولی عجز از دست یافتن به آزادی مثبت و نیاز نهفته برای تسلیم، جبارانی دیگر به وجود آورد و به نام وجدان اخلاقی و آرمان و وظیفه بر آدمی گمارد. این وضع فرموده جلال‌الدین را در خاطر زنده می‌کند که:

ای شهان کشتیم ما خصم برون، ماند خصمی زان بتر اندر درون

چونکه وارستم ز پیکار برون، بازگشتم سوی پیکار درون

دکتر تایلر بلک

خودکشی‌شناس و استادیار روان‌پزشکی کودکان

گاه نشانه‌هایی در افراد مهم زندگی‌مان می‌بینیم، حس می‌کنیم یک جای کار ایراد دارد، حالشان خوب نیست و زندگی‌شان روال قبل را طی نمی‌کند، نگرانشان می‌شویم، دوست داریم کمکشان کنیم اما نمی‌دانیم چگونه حالشان را بپرسیم.

یکی از مکالمه‌های ساده این است که بگوییم:

" داشتم بهت فکر میکردم، خواستم بدونی که حواسم بهت هست و اگر خواستی یه روزی با من صحبت کنی، من هستم".

مکالمه‌‌ای این‌چنینی و مشابه آن، می‌تواند فرد را به زندگی امیدوارتر کرده و کورسوی امیدی را در دنیای ذهنی‌‌اش روشن کند. اما ذکر چند نکته در هنگام چنین گفتگوهایی لازم است.

۱. اصیل باشید

امیدهای واهی یا مثبت‌گرایی کاذب از دور مشخص است و برای آن فرد هیچ کارکردی ندارد جز اینکه درماندگی‌اش را بیشتر کند.

۲. سکوتش را پذیرا باشید

شما مجبور نیستید سکوت او را بشکنید. خیلی از آدم‌ها با شنیدن "راحت باش، عجله نکن، من خوشحالم که کنارتم"‌ احساس بهتری پیدا می‌کنند.

۳. آماده "گوش دادن" باشید.

 قضاوت نکنید. در صورتی که نیاز بود پیشنهاد کمک دهید اما با حالت دستوری "تو باید ..." این کار را نکنید، جمله‌ای مانند "لطفا بهم بگو چطور می‌تونم کمکت کنم" احساس بهتری را منتقل می‌کند

۴. محرمانگی‌اش را حفظ کنید.

 به آنچه به شما گفته شده یا نشده احترام بگذارید مگر اینکه در مورد مسأله‌ای احساس خطر کنید.

۵. عشق بی‌قید و شرط را به دوستان و عزیزانتان یادآوری کنید.

 "من باهات باهات هستم، نه فقط به خاطر تمام لحظات خوشی که با هم داشتیم، بلکه می‌خوام توی سختی‌ها هم کنارت باشم" . خیلی از کسانی که درگیر افکار خودکشی هستند نمی‌خواهند دوستان خود را به زحمت بیندازند.

نکاتی که اشاره شد قطعاً کامل و جامع نیست، اگر شما نیز تجربیاتی از این دست را داشتید می‌توانید با ما به اشتراک بگذارید

عنوان کتاب: موانع دلبستگی و صمیمیت
نویسنده: لیندا کاندی
ترجمه: مهسا میشن چی، سعید قنبری
انتشارات پندار تابان

این کتاب روایت دنیاهای خاموش مراجعانی است که به دلیل نادیده گرفتن شدن و غفلتهای اولیه در زندگی شان، جایی در ذهن دیگران نداشته و پیش از آن که دیده شوند بزرگسال شده اند. مراجعانی که بواسطه دفاع های اجتنابی از خود مراقبت کرده و تداوم یک رابطه را در فاصله گرفتن از آن تجربه کرده اند و خود را قانع ساخته اند که روابط چندان هم مهم نیستند. به درمان مراجعه می‌کنند اما طوری رفتار می‌کنند که گویی نه به ما و نه به هیچ‌کس دیگری نیازی ندارند، رفته‌رفته باعث می‌شوند ما هم به عنوان درمانگر احساس ناکارآمدی بکنیم، خسته و کسل شویم و آنها را از ذهن‌هایمان دور کنیم. و این چنین است که غفلت اولیه نگاره‌های دلبستگی‌ بار دیگر در زندگیشان طنین‌انداز می‌شود، نیاز دلبستگی که پشت سنگری از دفاع‌ها پنهان شده بود باز هم با ناامیدی خود را در پیله‌ای از بی‌تفاوتی می‌پوشاند. اما نویسندگان این کتاب روزنه امیدی در درمان مراجعان اجتنابی گشوده‌اند، آنها تلاش کرده‌اند به ما نشان دهند که چطور می‌توان این تجارب ناخوشایند در درمان را تاب آورد، چطور می‌توان تحت‌تأثیر فضای بی‌تفاوتی و کرختی قرار نگرفت و چطور می‌توان کودک کنارگذاشته دیروز را با پیوندی اصیل و انسانی به تجارب عمیق احساسی و خلق روایتی آکنده از هیجانات سوق داد.